Kutlu olsun.
Bugün bayram.
Eski günlerde kuzenlerimle, kocaman bir bahçede sırayla bisiklete biner, meyve ağaçlarına tırmanır, ceviz kırar, topraktan heykeller yapıp içinden solucan ayıklardık. Misafirler gelip, ev iyice kalabalıklaştıktan sonra, arnavut börekleri, mişorizler ve kırlane tepsileri sofraya taşınır, herkes upuzun masaya inci gibi dizilirdi. Böreklerin köşelerini amcam sever, içini biz yerdik. Babannemin elde açtığı kuru baklava gelir ve geldiği gibi biterdi. Bayramlaşma merasimi yapılır, harçlıklar toplanır, kıyı köşede servet saydığımız ganimetler hesaplanırdı.
Sonra ne oldu biliyor musunuz? Ölüm geldi. Ortada hiç bir şey yokken, durup dururken bir gün, bir telefonla geldi.
O gün, daha küçücük bir çocukken bile, o bahçenin solduğunu anlamıştım.
Bayramlar bir süre daha sürdü ama neşesi uçmuştu. Sonra onlarda son buldu. Artık 80’ler bitmiş, kapitalizmin süksesi çoktan geleneksel değerleri çalıp, yakmıştı. Herkes çok bireysel ve özgürdü. Bir o kadar yalnızlaştıklarını anlamak zaman aldı.
Zaman içerisinde farklı yaşamlara entegre olmuştuk. Daha modernlerdi. Hayatın anlamını çözmüş fazlaca akıl hocası bize gerçeğin ne olduğu ile ilgili kibar fakat gizliden gizliye hükmeden bir tavır ile fikir vermeye başlamıştı. Yeni çevremizin farklı hayat görüşlerini dinlemek ve yeni şeyler öğrenmekten keyif alsam da, tavırlarında ki üstten bakış söylenen her şeyin aslını ve söylenen kişi tarafından uygulanıp uygulanmadığını anlamaya itmişti. O yıllarda Agatha Christie kitaplarını soluksuz okuduğum için gerçeği kovalamak bana, onların aktardığı anlamı ifade etmiyordu. Çok uzun sürmedi. Maskeler düştü. Kimse, sattığı kadar erdemli değil. Olması da gerekmiyor ama kendini pazarlama işide yapayanlız bireyselleştiğimiz yeni dünyanın insasn üzerindeki bin etkisinden biri olsa gerek…
Günün sonunda, mutlu aile bahçemizden çıkıp vardığımız, süslü şov dünyasında hiç bir şeyin asla eskisi gibi mutlu olmayacağına karar vermiştim. Elbette erken ve agresif bir karardı ama uzun yıllar haklılığım, yaşadıklarıma parallel korundu.
Mutlu çocukluğun tadı kaçtım mı, bir daha kolay kolay bulunamıyor.
…
Ölüm her şeyi değiştirir.
Artık o yoktur ve sen yalnızsındır.
Ailelerin yazgısı baştan yazılır.
Yazgısını baştan yazmak zorunda kalan tüm ailelere, dualar ile, metanet ve şans diliyorum.
Yolunuz aydınlık ve açık olsun dilerim.
Bayramınız kutlu olsun.
NiaN
